Donderdag 31 maart

Lieve Picardhaasjes,

Wat een stralende ochtend hier in Reykjavik. Wakker worden met het zonnetje op mijn gezichtje. Meer kon ik niet wensen voor mijn laatste schooldag hier. Wat heb ik veel gezien en geleerd!

Ik heb alles goed in mijn kleine hoofdje opgeslagen zodat ik zeker niets ga vergeten.

We startten de dag in het tweede en derde leerjaar, Engels. Verhaaltjes schrijven, dat is wat ze aan het doen waren. Wat zeg ik? Verhaaltjes? Lange, prachtige verhalen konden deze kindjes al schrijven. Als hun verhalen klaar waren, mochten ze dat op de computer zetten. 

Na de Engelse les was het tijd om te gaan rekenen met het derde leerjaar… veelhoeken en vierhoeken. Hoe kan je ze herkennen?  Hoe zien ze eruit? Ze hadden wel leuk materiaal om de veelhoeken zelf te maken.  Precies een plankje met spijkertjes waarrond ze dan elastiekjes deden om figuren te vormen. 

Ik ben ook nog even gaan kijken bij het tweede leerjaar, zij hadden op dat moment design. Daar hadden mijn hazenoortjes nog nooit van gehoord, dus ben ik het even gaan vragen aan de juf. Design is een Engels woord voor ontwerpen.  

Ze maakten tijdens deze les stempels van fruit en groenten. Ze drukten ze eerst in de verf en dan op een blad zodat er een mooi ontwerp ontstond. Knap hoor!

‘s Middags mocht ik weer een hapje mee-eten. Lekkere vis met verse groentjes en aardappeltjes. Ik heb weer lekker kunnen smullen.

Namiddag voor de laatste keer nog eens gaan kijken in het eerste leerjaar. Eerst natuurlijk het leeskwartiertje. Dan tijd om hun woordjes te oefenen tijdens een doorschuifsysteem. Tenslotte moesten ze met de nieuwe letter die ze geleerd hadden een woord maken, met dat woord een zin maken. En zo mochten ze een heel verhaal maken van die woordjes. Knappe verhalen al hoor!

En toen was het tijd om afscheid te nemen. We hadden lekkere chocolaatjes en koekjes uit België meegebracht. Daar was mevrouw de directeur heel erg blij mee. Wie weet kunnen wij ze ooit ook eens verwelkomen in de Picardschool.

Nu is het tijd om even mijn beentjes te strekken en een beetje te rusten, want zaterdag komen juf Heidi, meester Jasper, juf Greta en meester Cedric mij bezoeken. Tijd om op avontuur te gaan en de prachtige natuur van Ijsland te ontdekken. 

Dat verhaal, lieve Picardvriendjes, vertel ik jullie allemaal als ik met mijn hazenvoetjes terug in de Picardschool sta. 

Ik wens jullie allemaal een heel fijne paasvakantie! Geniet ervan, dat ga ik ook doen.

Veel Picardgroetjes uit het koude maar zo mooie Ijsland!

Hero 

Woensdag 30 maart

Hello my friends,

Alweer een nieuwe dag. Vandaag heb ik mijn wekkertje toch ook moeten afduwen. Al die nieuwe indrukken, daar word ik toch een beetje moe van. 

Maar… we zijn er klaar voor. Tijd om in een echte internationale school te gaan kijken. 

Wisten jullie dat?

• ze daar alleen maar Engels praten en al die kindjes dat vloeiend kunnen?
• mijn naam ook Engels is en ‘held’ betekent?
• kindjes van over de hele wereld daar op school zitten? 
• ze in de laatste kleuterklas al tot 100 leren tellen, leren lezen en schrijven?
• ze in het eerste al tot 100 leren tellen, leren cijferen en de tafels al leren?
• ze in het tweede al tot 1000 leren tellen en de digitale klok al leren?
• ze in het derde al heel lange verhalen kunnen schrijven in het Engels?
• ze soms wel met drie juffen of meesters in de klas staan?
• er ongeveer 20 kindjes in een klas zitten?
• de laatste kleuterklas en het eerste leerjaar samen in de klas zitten?
• ik even geen weetjes meer weet?

Ik ben vandaag in de laatste kleuterklas, het eerste en het tweede gaan kijken.

De kindjes in het eerste startte de dag met science (wetenschappen). Ze hadden geleerd over verschillende materialen en hun eigenschappen. Daar moesten ze nu op oefenen. Dat ging nog niet zo vlot. Ik denk dat ze nog hard moeten oefenen, dan lukt het vast en zeker! Het was ook weer heel druk in de klas, ik kreeg er zelfs een beetje hoofdpijn van. 

Na de speeltijd mocht ik mee naar het tweede leerjaar. Zij hadden een lesje sociale vaardigheden. Eerst een beetje uitleg en dan moesten ze oefeningen maken en met elkaar praten hierover. Hier kon ik een beetje tot rust komen want dit verliep veel stiller. Dat waren flinke kindjes. Zij konden al heel goed hun vinger opsteken en wachten tot het hun beurt was om te praten.

Nu begon mijn maagje toch niet te grommelen, Gelukkig was het bijna etenstijd. Maar wat gek dat eten vandaag. Rijstpap met vlees en groentjes. De rijstpap was wel lekker, de groentjes ook maar ik vond het toch een beetje een rare combinatie maar mijn buikje was toch weer gevuld.

Namiddag mocht ik terug in de laatste kleuterklas en het eerste leerjaar gaan kijken. Een rekenles deze keer. Wat konden die kleutertjes al goed hun getalletjes schrijven en tellen tot 100. Zonder problemen!

Het eerste leerjaar was aan het oefenen op de tafels. Dat was voor sommigen nog een beetje moeilijk.

Ik zou toch graag een hazenslaapje gedaan hebben, want door al die drukte en nieuwe indrukken vielen mijn oogjes bijna dicht. Twee uur in de namiddag. Tijd om naar huis te gaan. 

Nog één dagje hier in die IJslandse school. Ik ben benieuwd wat ik morgen nog te zien krijg. Jullie ook?

See you tomorrow!

Hero

Dinsdag 29 maart

Een koude ochtend in Ijsland. Ik heb mijn sjaaltje goed vastgeknoopt, mijn laarsjes en dikke winterjas aangedaan en ik was klaar om naar school te vertrekken.

De kinderen op deze school werken 6 weken lang, 3 keer in de week 2 uurtjes aan één project. Als hun project klaar is na 6 weken beginnen ze aan een ander project. Maar niet zomaar projectjes, echte kunstwerken zijn het.

Zo doen ze aan houtbewerking, stem, textiel, drama/toneel, muziek en sociale vaardigheden.

Wij mochten een kijkje nemen bij houtbewerking. Wow, wat een leuk klaslokaal! Dat zou ik bij ons op school ook wel willen. Die kindjes van het derde leerjaar konden al die machines al bijna helemaal alleen bedienen. Ik heb toch maar mijn handjes op mijn rug gehouden, bang dat mijn kleine hazenvingertjes er tussen zouden zitten. Ze werkten er aan verschillende projecten… een sleutelhangerhuisje, een skelet, een robot, een naamkaartje… en het begint allemaal met een simpel houten plankje. De kindjes moesten zelf hun figuurtje uitzagen (de meester stond natuurlijk wel bij de machine om te kijken of ze niet in hun vingertjes zaagden). Super knap!

Na de houtbewerking mochten we een kijkje gaan nemen bij stem, dat kennen wij van in het middelbaar. Hier doen ze dat al vanaf het eerste leerjaar. De kindjes van het derde waren met papier-maché bezig. Ze maakten een maan die licht kon geven. 

Weten jullie hoe je vilt moet maken? Ik nu wel…dat wordt van wol gemaakt. Wol van de Ijslandse schapen hier. Op deze school maken ze de vilt helemaal zelf, wat een leuk proces. Eerst leg je de wol mooi geschikt op een matje, daarna giet je er water over. Vervolgens moet je met zeep heel lang wrijven tot alles plat is. De vilt wordt dan in het matje gerold en goed uitgewrongen. Daarna nog goed aandrukken in een handdoek, even laten drogen en klaar is je vilt. Dat kunnen wij ons op school ook misschien eens proberen. Ze maakten er een regenboog van want volgende week is er hier een kinderfestival en worden al hun werkjes verkocht ten voordele van Oekaïne. Wat lief seg!

Na twee uurtje knutselen gingen de kindjes terug naar de klas en was het tijd om een beetje spelling te doen. Dat verliep heel wat rustiger. 

Namiddag mochten we in het derde leerjaar een lesje cijferen meevolgen. Ik denk dat ze nog heel goed moeten oefenen, want dat ging nog niet zo vlot hoor. Ook in de rekenles vandaag was het een beetje drukker, maar ik denk dat dat hier op school zo gaat. Veel creatieve vakken in de voormiddag en dan zijn de kindjes al wat meer moe om in de namiddag nog rekenen en taal te doen. 

Morgen mogen we een kijkje gaan nemen in het Internationale gedeelte van de school. Daar zitten kindjes van over de hele wereld en wordt er alleen Engels gesproken. Gelukkig, dan kan ik de les toch een beetje volgen. 

Tot morgen lieve Picardvriendjes!!

Hero

Maandag 28 maart

Dag lieve Picardhaasjes,

Wat een weekend! 

Zaterdag zijn we helemaal nat geworden…wat heeft het die dag geregend! Gelukkig mocht ik af en toe eens schuilen in de rugzak van de juffen. 

Het heeft al 30 dagen na elkaar gesneeuwd, dus waren de Ijslanders hier heel blij dat het regende, wij wat minder maar… na regen komt zonneschijn. 

En inderdaad, zondag was het droog (wel nog geen zonnetje gezien) en heb ik toch heel wat moois in de IJslandse natuur kunnen bewonderen. Kijk maar naar de foto’s en geniet even met me mee.

Onze tweede week in Ijsland, op naar een nieuwe school. 

Vol goede moed ben ik deze ochtend uit mijn bedje gesprongen, hebben we een lekkere boterham gegeten, onze tandjes gepoetst en waren we  klaar om naar school te vertrekken. Even de juffen nog wat opjagen (vooral juf Hilde),  want ze waren een beetje aan de trage kant. We moesten al vroeg op school zijn. 

Ook hier werden we hartelijk verwelkomd door de directeur, Ingibjörg Jóhannsdóttir. 

Mijn dag startte in het derde leerjaar. Daar keek juf Hilde wel erg naar uit. 

Weet je dat ze hier ook elke dag een leeskwartiertje houden? Daar beginnen ze ‘s morgens mee. 

Na het lezen was het tijd voor spelling, de juf dicteerde enkele zinnen uit een leesboek waar ze daarna ook uit voorlas tijdens het fruitmomentje (dat eten ze op in de klas). Van dat IJslands versta ik niet veel, maar die kindjes konden dat al goed opschrijven hoor. Zij schrijven hun lettertjes niet aan elkaar zoals wij maar elk lettertje apart. 

Na de speeltijd mochten we een repetitie bijwonen voor een soort musical. Hier hebben ze een speciale muziek- en dansjuf. De kindjes speelden een stukje uit het verhaal van Winnie the pooh na. Dat had ik ook wel eens graag gedaan.

We mochten ook nog even gaan kijken in het tweede leerjaar. Zij waren in hun dagboekje aan het schrijven. Twee zinnen over wat ze in het weekend hadden gedaan en dan een mooie tekening erbij maken. 

Ook hier op school krijgen de kindjes een warme maaltijd. En dan even speeltijd. Net zoals bij ons.

Namiddag stond er een rekenles op het programma in het tweede leerjaar. Een doorschuifsysteem: blokkenbouwsels maken, werken in het rekenboek, het honderdveld leggen, de getallen tot 1000 opschrijven… Dit verliep nogal chaotisch. Mijn hazenoortjes en die van de juffen deden een beetje pijn van al het lawaai en de drukte. Onze Picardhaasjes kunnen toch wel wat stiller en flinker werken. Jullie zijn heel goed bezig!

Tijd om naar ons appartementje te gaan. Het was een drukke dag lieve vriendjes, tot morgen!

Hero

Vrijdag 25 maart

Dag lieve vriendjes,

Vroeg uit de veren vandaag en snel snel ons koffertje pakken.. We werden vroeg op school verwacht. Wel een beetje spannend, want vandaag was de dag dat we in de lagere school mochten gaan kijken. 

Daar aangekomen werden we heel vriendelijk ontvangen door juf Edda Huld en mochten we dadelijk meegaan naar de klas van de zevenjarige meisjes, het tweede leerjaar. 

Wisten jullie dat de kindjes op school ontbijten? Heerlijke muesli met yoghurt. Dat is echt smullen. 

Na het lekkere ontbijt zaten de meisjes samen met de jongens al klaar in de kring. Allemaal netjes op de mat zonder te praten. Hier in deze school staan er geen bankjes zoals bij ons. Nee, het lijkt wel een beetje op een huiskamer… Een rond tapijt, twee grote tafels met bankjes rond, een comfortabele zetel en heel wat planten. Ik voelde me er direct thuis. Zo gezellig!

Al zingend starten ze de dag. Er werd prachtig gezongen. Heel hoog konden ze zingen! Zelfs tweestemmig en een canon heb ik mogen bewonderen. Mijn hazenoortjes hebben de hele tijd recht omhoog gestaan. 

De eerste les ging over een kunstenares. De kindjes bekeken eerst de schilderijen van de kunstenares, leerden een beetje over haar leven en toen moesten ze zelf aan de slag. Een tekening in zwart wit. Knappe kunstwerkjes hebben ze gemaakt. 

Na al dat tekenen was het tijd om even mijn kleine beentjes te strekken. Samen met de meisjes mocht ik buiten in de regen gaan spelen. Maar natuurlijk was ik weer mijn regenpakje vergeten. De meisjes waren gelukkig wel goed ingepakt. Wat een coole speelplaats hebben ze hier! Vol grote waterplassen. 

‘s Middags heb ik mijn buikje weer lekker rond gegeten met heerlijke vis, aardappeltjes en tomaatjes. 

Eventjes het eten laten zakken: boekje lezen, tekening maken, spelletjes spelen…

Vandaag was het een spannende dag voor een paar meisjes. Zij moesten een presentatie geven over een ‘power woman’.. Knap gedaan van die meisjes. Ze stonden vooraan in de klas alsof ze nooit iets anders deden. 

Na weer heel wat indrukken was het tijd om te vertrekken. Wat een leuke school! De week is voorbij gevlogen. 

En dan nu…. weekend!! Het is erg nodig want ik heb ontzettend veel gezien de afgelopen week. Dat moeten mijn hazenhersentjes toch allemaal eventjes laten bezinken hoor. En hoe kan je dat beter doen dan in een oude bus te logeren tussen de bergen en de zee. Time to relax!

Tot maandag lieve Picardvriendjes!!

Donderdag 24 maart

Na een goede nachtrust gingen mijn kleine oogjes al vroeg open. De juffen sliepen nog heel vast. Maar…. mijn voetjes kriebelden al om een mooie ochtendwandeling te gaan maken. Dus maakte ik heel stilletjes juf Hilde wakker. Juf Annick is wat ziekjes, dus ze mocht van mij nog wat blijven snoezelen. Snel de warme kleertjes aan en hup, op stap naar een grote vijver. Wat mooi!! Wel een beetje gek, de vijver was in het midden helemaal bevroren. Ik wou graag gaan schaatsen maar dat vond juf Hilde toch een beetje te gevaarlijk. Er vlogen veel zwanen en eenden over het water. Wauw! 

Terug aangekomen in ons appartementje hebben we een lekker boterhammetje met banaan gegeten, ons goed achter onze oortjes gewassen, tandjes gepoetst en dan snel naar school. Onze laatste dag in de kleuterschool. Wat jammer!

Vandaag mocht ik meegenieten van de oude volksliedjes van Ijsland. Die kleutertjes kunnen goed zingen seg!! Ze zingen die oude liedjes mee zonder problemen. Ik denk dat die heel goed hebben geoefend. En heel erg veel! Luister en kijk maar eens naar het filmpje.

We hebben ook een cd meegekregen met liedjes. Dat ga ik jullie zeker laten horen als ik terug in ons schooltje ben. 

Toen was het afscheid daar. Dat vond ik niet zo fijn, maar morgen mogen we een dagje in de lagere school gaan kijken. Daar kijk ik toch ook wel heel erg naar uit. 

Eventjes snel terug naar het appartementje om een hapje te eten.

Namiddag was het tijd om de stad te verkennen. Ik was wel benieuwd hoe Reykjavik eruit zag. Hoe kan je beter de stad verkennen dan met een hop on hop off bus. Dat is zo een bus die een rondje rond de stad rijdt en ondertussen vertelt een mevrouw op een bandje wat er allemaal te beleven is in de stad. Dan moet je zo van die oortjes in je hazenoortjes stoppen. Gelukkig hadden we afgesproken dat ik  van juf Annick één oortje kreeg en mocht  meeluisteren, want  ze waren mijn ticketje toch niet vergeten te bestellen zeker…

Dus we zetten onze beste hazenvoetjes voort en op naar de bushalte. Daar moesten we nog eventjes wachten dus was er nog wat tijd om fotootjes te maken. We klommen op de rotsen om de mooiste foto te krijgen. Gleed ik daar toch niet uit…. Ik lag bijna in het water maar gelukkig konden de juffen me nog opvangen. Wat was ik even bang!

Hadden we dan ook nog bijna de bus gemist. Gelukkig keek juf Annick eventjes achterom en daar stond de bus al. Snel terug over de rotsen gelopen, bijna gevallen, terug opgestaan en op de bus. Amaai, een heel avontuur. Gelukkig kon ik nu een beetje uitrusten. Gewoon zitten en luisteren en mijn kleine oogjes de kost geven. Eens vertrokken dachten we dat de mevrouw wel zou beginnen te vertellen, maar we kregen de hele tijd muziek. We hadden al de halve stad doorkruist toen we eindelijk even stopte. Juf Hilde is dan maar gaan vragen wat er scheelde en of de mevrouw haar stem kwijt was. De buschauffeur was gewoon het bandje vergeten op te zetten. Dus hebben we het toertje nog maar eens gedaan. 

Na die lange busrit had ik toch honger gekregen. Twee pizza’s hadden we besteld, daar zouden we wel genoeg mee hebben, maar wat moest juf Annick veel betalen! Het leven hier in Ijsland is heel erg duur weet je. 

Juf Hilde nam de pizza’s in ontvangst en kwam het appartementje binnen. Juf Annick schrok zich een hoedje en begon te schaterlachen!! Zo grappig vond ik het niet…  Je zag de pizza’s bijna niet liggen, zo klein waren ze. Maar wel heel lekker hoor! 

En dan nu slaapwel lieve vriendjes, morgen moeten we er vroeg uit, want we moeten ons appartementje hier verlaten. Tot morgen!

Woensdag 23 maart

Eindelijk konden we vandaag eens wat langer slapen… hmmm… heerlijk warm onder het dekentje… we slapen met het raampje open. Zalig! 

Vandaag stond er weer heel wat op het programma. Dus hop, een stevig ontbijt, tandjes poetsen, regenlaarsjes aan (want de sneeuw is al een beetje gesmolten) en weg waren we. 

Aangekomen in de school mochten we direct mee met lieve vriendin Kristin. Zo zeggen de kindjes dat hier in de school tegen hun juf. Maar niet alleen tegen hun juf, ook tegen elkaar. Ik ben dus lieve vriend Hero. Ze zijn hier heel erg beleefd tegen elkaar weet je. Als ze iets willen vragen, beginnen ze steeds met Lieve vriend of vriendin en dan de rest van de vraag.

We startten de dag met een danssessie. Wat was dat moeilijk zeg… Daar moesten mijn hazenhersentjes goed bij nadenken. Bij dansen? Ja hoor!!

Eerst deed de juf een danspasje voor, de kindjes deden na. Daarna mocht een kindje een danspasje voordoen, de kindjes deden na en herhaalden ook het danspasje van de juf en zo ging het maar verder en verder. Een beetje zoals het spelletje “Ik ga op reis en ik neem mee…”. Wat moest ik veel onthouden in mijn kleine hoofdje! Gaan jullie dit spelletje ook eens proberen? Het was echt tof!!

Van al dat dansen kregen we het erg warm, dan maar even op onze blote voetjes naar buiten om af te koelen. Brrrrr…. mijn teentjes raakten nauwelijks de grond. Maar wow, wat een stoere Ijslandse meisjes!

Na het afkoelen was het tijd om even rustig te worden met een sessie yoga, kennen jullie dat al? Rustig gaan liggen, oogjes toe, heerlijke muziek en lekker zen worden. We maakten een bolletje, ademde diep in en bootsten de gekste dierengeluiden na bij het uitademen. Wat heerlijk!

Eindelijk middag!! Wat had ik daar naar uitgekeken. Mijn maagje knorde nogal. Het eten was weer heerlijk! Couscous met paprika, kip en champignonnensaus. Mmmm… Ik heb nogal gesmuld!

Namiddag mocht ik samen met juf Annick en juf Hilde luisteren hoe Kristin vol passie vertelde over wat de kindjes allemaal al leren op de kleuterschool. Mijn hazenoortjes hebben de hele tijd rechtop gestaan, zo interessant was het!

Zo leren de 5-6 jarige kleuters al al de lettertjes lezen en weten ze al heel wat over de planeten. Gewoon omdat ze dat interessant vonden. 

Ze kleuren en schrijven hier ook met rechthoekige krijtjes van bijenwas. Wist je dat deze krijtjes in Nederland, ons buurland gemaakt worden? Ja, echt waar!

Na een heel leerrijke dag maakte ik samen met de juffen een uitstapje naar de beroemdste kerk van Reykjavik (de hoofdstad van Ijsland): de Hallgrímskirkja. Wat was dat een hoge toren seg! Gelukkig moest ik geen trappen beklimmen en gingen we met de lift. Zoef, helemaal naar boven. Dat kriebelde in mijn buikje. Boven aangekomen moest ik mijn mutsje toch goed vasthouden, want het waaide erg hard. Ik mocht eventjes gaan piepen aan het raampje om van het geweldige zicht te genieten. Amaai, wat kon ik ver kijken!

Opeens was er een oorverdovend lawaai, snel stopte ik mijn hazenoortjes dicht en kroop ik dicht tegen de juffen aan. Wat was dat? Begonnen de klokken daar boven in de toren toch niet te luiden zeker! Gelukkig duurde het niet erg lang. Vlug terug naar beneden voordat dat lawaai weer begon!  

Na een heerlijk dinertje van ovengebakken zalm voor juf Hilde en een ceasersalade voor juf Annick (ze wil weten of dat in elk land hetzelfde smaakt) keerden we moe maar voldaan terug naar ons appartementje. Neergeploft in de zetel vallen mijn oogjes bijna toe lieve Picardhaasjes. Ik wens jullie mooie, zachte dromen over het koude Ijsland. 

Slaapwel!

Hero 

Dinsdag 22 maart

Lieve Picardhaasjes,

Weer een nieuwe dag hier in Ijsland. Zoals gisteren was ik weer vroeg uit de veren, want ik mocht weer met juf Hilde mee op pad. Even gaan kijken of de besneeuwde bergen er nog stonden en ja hoor, het was weer prachtig!

Na een stevig ontbijt heb ik mijn sneeuwlaarsjes aangedaan en konden we naar school vertrekken. Maar…. wat was dat? Ik had mijn regenlaarsjes moeten aantrekken in plaats van mijn sneeuwlaarsjes. Het regende pijpestelen! Ik mocht even schuilen onder de kap van juf Hilde en juf Annick. Gelukkig waren we snel op school en kon ik mij lekker opwarmen. 

Eerst kregen we een uurtje uitleg over hoe deze school hier in IJsland werkt. Ik heb heel flink geluisterd, maar ik begreep niet alles even goed. Ik moet mijn Engels echt wat beter gaan oefenen. Juf Hilde en juf Annick vonden het wel heel interessant en hebben heel veel geleerd. Wat ik voelde me even heel belangrijk toen ik in een mooie stoel in de leraarskamer mocht gaan zitten. 

Daarna kwamen ze mij roepen en mocht ik met de kindjes mee gaan spelen in de modder. Ja, je leest het goed…in 5 graden buiten gaan spelen in de modder. Joepie!! Een echte waterdichte regenbroek, regenjas, warme sokken en regenlaarsjes aan en…. spelen maar! Ik ben maar braaf bij de juffen gebleven want ik was niet waterproof met mijn sneeuwlaarsjes.. Van kop van teen vol modder werden de kindjes één voor één afgespoeld met de tuinslang.  Natuurlijk weer netjes aanschuivend in de rij met de handjes op de rug. De handschoentjes die ze aanhadden zijn van de school en worden op school gewassen en daarna gedroogd op een speciale verwarming. Bij de volgende buitenspeelbeurt ligt een vers gewassen paar klaar. Wat is dat handig, he! 

Terwijl ik samen met een groepje kindjes buiten plezier aan het maken was in de modder, was er binnen een groep meisjes aan het spelen met water. In hun onderbroekje en een t-shirtje van de school. Plezier dat ze hadden! 

Ik ben ook eventjes gaan kijken wat de kleutertjes van 2,5 jaar in de knutselcontainer aan het doen waren. 

Schrok ik me daar toch even een hoedje! Ze waren met een hamer aan het kloppen op een wascokrijtje dat natgemaakt was. Dat gaf wel heel mooie resultaten. Wat konden die kleine kleutertjes die hamer al goed gebruiken. Dat is een goed ideetje voor bij ons!

Het is weer een heel leerrijke dag geweest! Ik mocht na school met de juffen nog even mee naar de winkel, want onze maagjes knorden van de honger. 

Na het kort winkelbezoek nog een mooie wandeling  langs het water en even een bezoekje aan het concertgebouw. Wow, wat een groot gebouw, helemaal van glas gemaakt! Al even  op prospectie voor als juf Greta ons over twee weekjes komt vergezellen. 

Ondertussen lig ik nu in ons appartementje mijn verhaaltje te schrijven. Sevens kruip ik mijn bedje in zodat ik er morgen weer fris uit kan!

Sofðu vel (slaapwel)

Hero

Maandag 21 maart

Góðan dag,

Deze ochtend was ik al vroeg wakker. Gelukkig is juf Hilde ook een vroege vogel. We zijn samen stilletjes de kamer uitgeslopen zodat juf Annick haar hazenslaapje nog kon doen. Samen zijn we op zoek gegaan naar een bakker. Kwam ik daar toch geen Ijssalon tegen, maar juf Hilde zei dat het nog te vroeg was voor een ijsje, jammer want daar had ik nochtans al heel veel zin in. Het was zelfs nog een beetje donker, maar gelukkig kan ik goed kaartlezen en heb ik juf Hilde geholpen om de weg te vinden. Na een brood en wat confituur gekocht te hebben (mijn hazenoogjes gingen wel ver open van verbazing toen juf Hilde moest betalen. Het is erg duur in Ijsland), hadden we al een paar straten verkend: een prachtig zicht op de bergen in de verte en een blik op de beroemde kerk in Reykjavik. Ik heb al heel veel zin om de stad verder te verkennen maar eerst juf Annick uit haar schoonheidsslaapje wekken en een stevig ontbijt om dan aan onze eerste schooldag te beginnen!

Het was toch wel eventjes zoeken, maar gelukkig hebben we uiteindelijk de school gevonden. Het leek wel een groot herenhuis met een grote tuin! Raar, hoor. Een school met allemaal kleutertjes van 1,5 tot 6 jaar. Toen we binnenkwamen mocht ik al dadelijk mijn jas en schoentjes uitdoen maar brrr…. wat was de vloer koud. De kindjes op deze school zijn dit al helemaal gewoon, maar mijn hazenvoetjes moesten er toch erg aan wennen. Ik zag Juf Hilde en juf Annick 's middags ook stiekem hun sjaal  en schoenen terug aandoen. Morgen neem ik zeker een paar pantoffeltjes en een extra trui mee. 

Wat was ik verbaasd toen ik zag dat al die kindjes steeds netjes in de rij lopen met hun handjes op de rug. Hier krijgt de juf geen punthoofd van al het lawaai. enkel tijdens de speelmomenten mogen de kindjes stilletjes praten. 

De jongens en de meisjes spelen in aparte groepen, één keer per dag hebben ze een gezamenlijk leermoment. 

Na al heel wat gespeeld te hebben, begon mijn maagje toch wat te grommen…. Gelukkig krijgen de kindjes eten op school en nog wel warm ook! . Mmmmm ... wat was dat lekker! Verse vis met aardappeltjes en broccoli. Jammie, jammie! 

's Namiddags was het weer tijd voor een kiesmomentje. Wat zag ik daar opeens door het raampje? SNEEUW!! Joepie!! Morgen ga ik zeker mijn sneeuwlaarsjes aantrekken en doe ik een dikkere trui aan voor in de klas. Dan kan ik misschien ook gaan meespelen met de kindjes buiten in de sneeuw. 

Voila, de eerste schooldag zit erop. Wat heb ik mijn oogjes de kost gegeven. Op naar nog meer avontuur morgen!

Slaapwel lieve Picardvriendjes, nu duik ik mijn bedje in zodat ik er morgen weer vroeg uit kan (als juf Hilde dan ook wakker is en weer mee op pad kan).

Zondag 20 maart. 

Dag lieve Picardvriendjes,

Na lang wachten was de spannende dag eindelijk aangebroken!  Eindelijk op avontuur naar Ijsland. Joepie! Maar eerst moest ik met juf Annick nog mee om een examen gaan maken. Amaai, wat was dat moeilijk. Theorie duikexamen. Toen ik juf Annick ocharme zag puffen en zweten heb ik toch maar eventje stiekem geholpen. Oef, gelukkig geslaagd. En nu, zo snel als mijn hazenvoetjes konden lopen naar de luchthaven, want anders misten we onze vlucht. 

Mijn sneeuwbotjes, muts en handschoenen lagen al eventjes klaar. 

Het was een lange vlucht van wel 3 uur. Gelukkig kon ik samen met juf Hilde en juf Annick even een dutje doen. En wat zag ik toen ik mijn oogjes open deed? Sneeuw en ijs! Ah ja, want we gingen naar Ijsland. Na veilig geland te zijn, moesten we even wachten op de bus. Die zou ons naar het centrum van Reykjavik brengen. Eens daar aangekomen was het even zoeken naar ons appartementje. Het was niet zo simpel om met een koffer van 25 kg door de sneeuw te slepen. Gelukkig moest ik niet helpen en mocht ik meerijden op de koffers van de juffen.  Maar… we zijn er geraakt. We logeren deze week in een piepklein, maar zooooo gezellig appartementje. Mijn bedje stond al klaar…snel bed in zodat we morgen helemaal tip top zijn voor ons eerste dagje op school. Slaapwel allemaal!